Uspomenu na Milana D. Đorđevića, prvog radnika Arhiva u Leskovcu, sačuvale su Danijela Simić i Marina Kulić, radnice Istorijskog arhiva, u publikaciji izdatoj povodom 65 godina od osnivanja Arhiva pod nazivom „Priča o Arhivu“.
Kako bi se zaštitila arhivska građa posle Drugog svetskog rata, 1948. godine Vlada FNRJ donela je Naredbu o privremenom obezbeđivanju arhiva. U tu svrhu na teritoriji grada Leskovca javila se potreba za osnivanjem Gradske državne arhive.
Naime, u Leskovcu su u toku Drugog svetskog rata mnogi arhivski fondovi organa vlasti, prosvetnih ustanova, privrednih udruženja i preduzeća ostali neobezbeđeni i bili su predmet uništenja, krađe i ratnog pustošenja. Savet za prosvetu i kulturu Narodnog odbora gradske opštine Leskovac 7. aprila 1954. godine održao je sednicu na kojoj je doneta odluka da se zatraži saglasnost Saveta za prosvetu i kulturu NR Srbije u Beogradu za osnivanje Arhiva i 4. avgusta 1954. godine Savet donosi rešenje kojim se daje saglasnost za osnivanje Gradske državne arhive u Leskovcu. Gradska državna arhiva počela je sa radom 1. decembra 1954. godine.
Od 1. juna 1959. godine Gradska državna arhiva menja naziv u Istorijski arhiv Leskovca.
Gradska državna arhiva počela je sa radom u ustupljenim prostorijama u zgradi Više mešovite gimnazije na drugom i trećem spratu, te je ubrzo Narodni odbor opštine dodelio nove prostorije bivše zgrade Radničkog muzeja grada Leskovca u ulici Svetozara Markovića 33.
Glavni uslov koji je Arhivski savet postavio bio je osposobljavanje stručnog kadra za rad. U tu svrhu, u FNRJ bio je organizovan Viši arhivistički tečaj koji su posećivali kandidati u trajanju od 6 meseci.
Prvi radnik Arhiva u Leskovcu bio je Milan D. Đorđević. Počeo je sa radom 1. februara 1955. godine, a 15. februara iste godine upućen je na tečaj u Beograd. Bio je prvi viši arhivski pomoćnik.
Milan D. Đorđević rođen je 10. oktobra 1929. godine u Leskovcu, kao najstariji sin Dragutina i majke Nadežde. Milanov otac bio je poznati leskovački sveštenik protojer stavrfor Dragutin Đorđević, u narodu poznat kao pop Gute, a u naučnim krugovima „Moravski Vuk Karadžić“.
Milan je živeo u Leskovcu u ulici Partizanskoj broj 3. Išao je u OŠ „Josif Kostić“, da bi Drugi svetski rat proveo u Turekovcu. Po završetku rata završio je Gimnaziju, a potom odlazi u Niš gde završava Višu pedagošku školu, odsek Istorije i Geografije. Kratko vreme radio je u Istorijskom arhivu Jagodine. U Jagodini se oženio Milicom Petrović sa kojom je išao na tečaj u Beogradu. U braku sa Milicom dobio je ćerku Radmilu. Svoj radni vek proveo je u Arhivima Jagodine i Leskovca i OŠ „Josif Kostić“ i „Radoje Domanović“ u Manojlovcu. Bio je veliki ljubitelj sporta, posebno fudbala. Postao je predsednik FK „Sloga“ Leskovac.
Umro je u 41. godini života, 17. avgusta 1970. godine u Helmonsodtu (okolina Linca) u Austriji.
Pročitajte i Mika Kuca – leskovački industrijalac između dva svetska rata.